

Een lang Hemelvaart-weekend, prachtig weer, alle gebouwen verhuurd, het hele terrein vol kampeerders, veel (kamp)staf aanwezig, kortom: volop activiteit!
Nadat we het zeil van de totempaal hadden afgehaald, was er eigenlijk elke dag, de hele dag door, wel iemand bezig aan de totempaal. Zo schiet het lekker op natuurlijk!
In totaal is er zeker 25 uur gewerkt. We hebben een hoop ervaring opgedaan hoe je het best te werk kunt gaan. Laagje voor laagje bijvoorbeeld, dus niet meteen een gat van 3 cm uithakken! En eerst de contouren uitgutsen, dan met de rechte beitel een randje maken, en vervolgens met een brede guts het omliggende hout weg"scheppen". Ook hebben we uitgevonden hoe we diepte kunnen brengen in een afbeelding: door schuine contouren te maken en de ene afbeelding als het ware onder de andere te laten verdwijnen...

Grappig om te merken trouwens dat er een heel nieuw jargon ontstaat op Buitenzorg: "mag ik van jou die brede schep voor het puntje van de vlam?". En: "ik kom nog even therapeutisch prutsen"...: we hebben gemerkt dat het heel ontspannend is om klimopblaadjes uit te snijden!

Gedurende dit werkweekend is onderop de totempaal het begin van het vuur uitgehakt, en zijn de eerste vlammen en vonken zichtbaar geworden. En over vonken gesproken: er zijn ook een heleboel vonken-van-enthousiasme ontstoken bij de totempaalbouwers en de gasten van Buitenzorg! De totempaalbouwers ervaren hoe leuk het is om te spelen met de draad van het hout en om onder je handen een vlammetje, of een eekhoorn te zien ontstaan. En de gasten vinden het leuk om te komen kijken en verbazen zich over het monnikenwerk waar we aan begonnen zijn. We zijn nog wel twee jaar bezig misschien!
Ga hakken in een totempaal, en je hebt meteen een enthousiast publiek...

Leuk! Helaas was ik er niet bij want ik zit lekker in Zwitserland. Volgende keer ga ik ook weer lekker aan de slag.
BeantwoordenVerwijderen